قلدریهای دردسرساز!
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۵۸۷۰۱
به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه «جام جم» در گزارشی با عنوان «قلدریهای دردسرساز!» در گزارشی درباره اهمیت آموزش دیدن برای کنترل خشم و عصبانیت گفت، تعدادی از دلایل این معضل را برشمرد و راهحلهایی را برای کنترل خشم بیان کرد.
متن کامل این گزارش به شرح زیر است:
بنا بر آمارهای پزشکی قانونی بیش از ۳۰ درصد کل ارجاعات به بخش معاینات بالینی پزشکی قانونی مربوط به آسیب دیدگان «نزاع» است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از نگاهی دیگر بیشترین نرخ نزاع بر اساس تعداد برحسب جمعیت استان، مربوط به استانهای اردبیل، آذربایجان شرقی، همدان و زنجان بوده و کمترین نرخ هم مربوط به استانهای سیستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر و خوزستان بوده است. در سالی که گذشت هم آمارهای نزاع به ۵۹۱ هزار و ۸۰۷ نفر رسید. البته بر اساس دادههای پزشکی قانونی در سال ۱۴۰۱ بیشترین تعداد مراجعان به این مرکز در موضوع نزاع مربوط به فصل تابستان و بالاترین رقم آن نیز مربوط به ماه مرداد بوده است.
بررسی مراجعان نزاع در واحدهای معاینات پزشکی قانونی نشان میدهد بسیاری از این افراد از روی خشم و عصبانیت آنی دست به عملی میزنند که عوارض ناشی از آن نهفقط زندگی فرد آسیبدیده بلکه زندگی فرد ضارب را هم مختل و دچار بحران میکند؛ حال آنکه در تعداد قابل توجهی از این نوع ارجاعات میشد مسأله به وجود آمده را بدون زد و خورد و فقط با صحبت، حل و فصل کرد. به این آمار باید شمار افرادی را که به هر دلیل از مراجعه به پزشکی قانونی خودداری کردهاند، اضافه کرد، آماری که البته در دسترس نیست.
افکار و رفتارتان را تغییر دهید
عصبانیت کنترلنشده اغلب میتواند به بروز رفتار پرخاشگرانه منجر شود. برای همین مهار خشم با استفاده از تکنیکهای متفاوت به افراد در مدیریت افکار، احساسات و رفتارها به روشی سالم و سازنده کمک میکند. تحقیقات نشان میدهد مداخلات رفتاری شناختی در بهبود مدیریت خشم مؤثر است. این مداخلات شامل ایجاد تغییر در طرز فکر و رفتار افراد میشود.
بر اساس نظریه حاصل از این تحقیقات، افکار، احساسات و رفتارها همگی به هم مرتبط است. افکار و رفتارهای شما میتواند احساساتتان را تشدید یا تضعیف کند. بنابراین اگر میخواهید عصبانیت را از خود دور کنید، لازم است افکار و رفتارتان را تغییر دهید. بدون ایجاد تحریک اولیه، آتش خشم درون شما کمکم فروکش کرده و پس از آن احساس آرامش بیشتری خواهید داشت.
توجه به علائم هشداردهنده فیزیکی
عصبانیت ممکن است در یک لحظه سراغ شما بیاید. یعنی شاید در یک چشم به هم زدن آرامش شما به خشم تبدیل شود. به هر حال، علائم هشداردهندهای وجود دارد که نشان میدهد خشمتان در حال شعلهور شدن است. تشخیص زودهنگام این علائم میتواند در مهار خشم به شما کمک کند تا از رسیدن به نقطه انفجاری جلوگیری شود. به علائم هشداردهنده فیزیکی خشم که تا به حال تجربه کردهاید، فکر کنید.
ممکن است قلبتان تندتر بزند یا صورتتان داغ شود یا مشتهای خود را گره کنید. همچنین ممکن است متوجه برخی تغییرات شناختی شوید. به عنوان مثال، افکار مسابقهای در ذهنتان ایجاد شود (افکار سریع و تکرارشونده که میتواند طاقتفرسا و آزاردهنده باشد) یا اصطلاحاً خون جلوی چشمتان را بگیرد. با شناخت علائم هشداردهنده، فرصت دارید اقدامات فوری انجام دهید، از واکنشهایی که مشکلات بزرگتری ایجاد میکند، جلوگیری کرده و یاد بگیرید به احساس خود توجه کنید تا علائم هشداردهنده را بهتر بشناسید.
معضل چندعاملی
بیکاری، تورم، گرانی و فقر به ترتیب متهمان پرونده خشونت در اجتماع است. متهمانی که به اعتقاد صاحبنظران توانایی جابهجایی آمار خشونت و نزاع را دارد. گرچه روانشناسان بر این باورند در کنار این متهمان مسائل درونی را نمیتوان نادیده گرفت. به باور روانشناسان ناتوانی در کنترل خشم، نداشتن مهارت گفتوگو برای حل مشکل و اجتناب از تنش و آموزش ندیدن نیز تأثیر قابل توجهی در تشدید خشونتها و افزایش آمار درگیریهای خانگی و خیابانی دارد.
به اعتقاد مصطفی آبروشن، جامعهشناس خشونت پدیدهای چندعاملی است، بنابراین در کنار مسائل اقتصادی، عوامل اجتماعی و فرهنگی هم در آن تأثیرگذار است: «هرچند مهم نیست کدام عامل در بروز خشونتو افزایش آمار آن اولویت اول را دارد و کدام آخر. ما اگر مسائل اقتصادی را حل کنیم اما مسائل اجتماعی و فرهنگی حل نشود، کنترل خشونت در جامعه شدنی نیست. اگر هم روی فرهنگ و فاکتورهای اجتماعی یک جامعه کار شود و اقتصاد مشکل داشته باشد، باز هم کاری از پیش نمیرود. پس همه مسائل در کنار هم باید رفع شود.»
جای خالی آموزش
به اعتقاد مصطفی آبروشن، جامعهشناس، موضوع آموزش در کشور ما ضعیف است. هم در مدرسه و هم در خانواده. او میگوید: «در مدارس، محتوای آموزشی مهارتهای اجتماعی ضعیف است و دانشآموزان مواردی مثل گفتوگو، نه گفتن، جواب رد دادن و… را یاد نمیگیرند. اگر این موارد را در کودکی و در دوران مدارس آموزش ببینند، فردا که مسألهای پیش بیاید، دیگر به نزاع منجر نمیشود و با گفتوگو حل میشود. الان میبینیم برخی خانوادهها در موضوعی مانند ارث و میراث به شر خر متوسل میشوند! چون راه گفتوگو را یاد نگرفتهاند. خیلی از پروندههای مربوط به نزاع را که ما در مراکز نیروی انتظامی بررسی میکنیم، ریشه در عدم گفتوگو دارد.»
کد خبر 5871937منبع: مهر
کلیدواژه: درگیری نزاع و دعوا دعوای خانوادگی عصبانی سیستان و بلوچستان تهران ایران صفحه اول روزنامه ها دکه روزنامه صفحه اول روزنامه های استان ها اربعین 1402 اربعین حسینی اربعین عراق کنکور شیراز صفحه اول روزنامه های ورزشی زائران اربعین صفحه اول روزنامه های اقتصادی ساری سیستان و بلوچستان علائم هشداردهنده پزشکی قانونی گفت وگو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۵۸۷۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رابطه دردسرساز سحر دولتشاهی و پیمان معادی خارج از اتاق درمان
محمدرضا مقدسیان منتقد و کارشناس سینما شب گذشته نهم اردیبهشت با حضور در برنامه «سینمازاویه» درباره سریال «افعی تهران» و نسبت آن با سینمای جنایی گفت: در سینمای جنایی حرکت در عمق خیلی بیشتر است. مهمتر از اینکه جنایت را چه کسی انجام داده این مهم است که جنایت چرا انجام شده و آن کسی که این جنایت را مرتکب شده دچار چه پیچیده گیهای شخصیتی بوده است. در اینجا برای تحلیل سرسخت و عمق پیدا کردن ماجرا این ضرورت که فهم دقیقی از تحلیل موقعیت و روانکاوی داشته باشیم، اهمیت پیدا میکند.
به گزارش رادیو گفتگو، وی ادامه داد: پیمان معادی یک ضرورتی را در سینمای ایران حس کرده و آن هم تنوع داستانها و موقعیت هاست چراکه در سینمای ایران داستانهای جنایی که استخوان دار باشند و تنه به کمدی نزنند زیاد نداشته ایم.
مقدسیان درباره نحوه نمایش درونیات شخصیت در «افعی تهران» گفت:، اما معادی یک رندی کرده و همان تلاشی که باید انجام میداده تا در موقعیتهای مختلف، در جهان شخصیت ورود کند و او را به مخاطب معرفی کند به اتاق درمان آورده است. طبیعی است هر کسی که در اتاق درمان قرار میگیرد، درمانگر تلاش کند درونیات او را شناسایی کند. اما اگر قرار بود در اتاق درمان این اتفاق نیفتد باید موقعیتهای پیچ در پیچی میساخت که اطلاعات درباره شخصیت کم کم به مخاطب منتقل بشود.
این کارشناس، سینما را به عنوان یک تلنگر برای اهمیت بیشتر به سلامت روان مهم دانست و افزود: واقعیت این است که در همه جای دنیا کمپینهایی تشکیل میشود که آدمها بیش از پیش به سلامت روان خود اهمیت بدهند. اگر سینما بتواند تلنگری بزند یا روان درمانی به امری تبدیل شود که آدمها به آن اعتماد کنند و به آن روی بیاورند، اتفاق خیلی مثبتی روی داده است.
مقدسیان درباره انتخاب رواندرمانگر و شیوه مواجه سریال با این مساله گفت: دغدغه پیمان معادی در این سریال جدای از اینکه به او کمک کرده درونیات شخصیت را با حضور در اتاق درمانگر به مخاطب منتقل کند، کمک کرده تا او یک نوع فرهنگ سازی هم انجام بدهد. اما همان طور که روان درمانی و سراغ گرفتن از درمان گر مسالهای است که باید روی آن فرهنگ سازی بشود، مسلح شدن به انتخاب روان درمان گر درست هم باید اتفاق بیفتد.
وی افزود: ما به اندازه روان درمانگران کاربلد، روان درمانگرانی داریم که کم عمق و کم دانش هستند و احساس مسئولیت نمیکنند و این آسیب زاست. برای همین است که نظام روان درمان گری در دنیا استانداردهای سفت و سختی دارد که باید مانند یک میثاق پزشکی رعایت بشود.
مقدسیان پاشنه آشیل سریال را در انتخاب روانگر درست دانست و گفت: سریال در این نقطه اشتباه میکند. مناسبات اتاق درمان به درستی منتقل نمیشود و ارتباط بین مراجع و روان درمانگر خارج از اتاق درمان مردود است.
وی با بیان اینکه رفتن به سراغ اتاق درمان برای جذابتر شدن درام، استانداردهایی هم دارد افزود: ماجرا این طور نیست که یا ما نباید سراغ اتاق درمان برویم یا اگر رفتیم هر طور شد آن را جذاب کنیم. یک سری خط قرمزها در اتاق درمان وجود دارد.
مقدسیان ادامه داد: اطلاعات شخصی روان درمان گر با مراجع نباید در میان گذاشته شود و آشنایی به غیر از آشنایی اتاق درمان با روان درمان گر نباید اتفاق بیفتد. او فقط باید شنونده باشد همدلی کند، اما در نقش روان درمان گر. ممکن است جایی که مراجع درک میشود، احساس وابستگی به درمانگر پیدا کند. اینجا درمانگر یا باید از تکنیکها استفاده کند و برای مراجع واضح بشود که این رابطه عاطفی در نقش درمانگر است و لاغیر. اگر این اتفاق نیفتد باید مراجع به درمانگر دیگری معرفی کند.
این کارشناس سینما استانداردهای اتاق درمان را مهم دانست و افزود: این مهم است که استانداردها را رعایت کنیم چراکه ممکن است کسی بعد از کشمکشهای زیادی با خودش بپذیرد که درمان بشود، ولی با این اتفاق، نتیجه درخوری نگیرد و اعتماد شخص به روان درمانگر از بین برود و هیچ وقت در زندگی به روان درمانگر مراجعه نکند.
مقدسیان در پایان درباره نقاط مثبت و ضعف اثر گفت: «افعی تهران» در بخش توجه به روان درمان گری موفق است، اما در تصویر کردن اتاق درمان و شیوه رفتار سحر دولتشاهی به عنوان درمان گر و ارتباط عاطفی که بین او و مراجعش (پیمان معادی) تصویر میکند، از اساس بر ضد روان درمان است. اینجا دانش و توانایی فیلمنامه نویس کم بوده، او عشق آن را داشته که به این موضوع بپردازد، اما علم آن را نداشته است. برای جذاب کردن درام هم مولفههای دیگری بود که بدون زیر پا گذاشتن استانداردها و خط قرمزها میشد از آنها بهره برد.